1837-05-27 - Sasradiningrat kepada Residen Surakarta

Ringkasan: Di Salatiga petugas patroli menangkap seseorang bernama Cakil. Dia tidak punya keluarga, dan pengangguran. Setelah ditanya, aslinya dari Boyolali, tetapi sudah pindah ke Pakis daerah Surakarta bersama ibunya, dan sekarang mencari pekerjaan ke Salatiga. Oleh sebab itu residen memerintahkan untuk mengecek kebenarannya. Setelah dicari ke Pakis, biyang Cakil sudah mati, tetapi di desa Gentan ada seseorang bernama Rejagati yang mengaku ayah Cakil. Dia bilang, bahwa Cakil pergi dari rumah sejak masih berusia 13 tahun, dengan ciri-ciri kedua tangannya ceko dan ada bekas penyakit kulit. Atas kehendak residen, Rejagati supaya dibawa ke Salatiga untuk ditemukan dengan Cakil, untuk menetapkan kebenarannya.

Atur tabe kula saha kaurmatan akathah-kathah, Kangjêng Radèn Adipati Sasradiningrat. Katur kangjêng tuwan mayor, residhèn ing Surakarta Adiningrat.

Sasampuning kadya punika wiyosipun. Kula sampun anampèni sêrat pêparingipun kangjêng tuwan residhèn. Kang katitimangsan ing Surakarta kaping 11, wulan Mèi taun 1837, kang mungêling sêrat kangjêng tuwan residhèn amaringi wuninga dhatêng ing kula, yèn kala tanggal kaping 23, wulan April taun ingkang lumampah punika, ing Salatiga wontên têtiyang Jawi awasta pun Cakil. Wêtawisipun umur 25 taun. Punika botên gadhah rayat utawi panggaota, kacêpêng dhatêng tiyang ingkang patrol. Aturipun agriya wontên ing Bayawangsul. Ananging lajêng angalih ing dhusun Pakis bawah nagari ing Surakarta, atunggil griya kalihan tiyang sêpuhipun awasta Bok Cakil Lajêng dhatêng ing Salatiga angupados panggaota.

Ingkang punika pamundhutipun kangjêng tuwan residhèn. Mugi kula atitipariksaa mênggah prakawis punika, yêktos utawi botênipun. Yèn sampun têrang papriksanipun mugi kula amratelakna dhumatêng kangjêng tuwan residhèn. Ingkang

punika atur wangsulan kula ing kangjêng tuwan residhèn. Kula sampun anglampahakên utusan atitipariksa animbali tiyang ingkang wasta biyang Cakil. Dhatêng dhusun ing Pakis. Botên wontên. Sarêng apapriksa dhatêng dhusun ing Gênthan biyang Cakil wau sampun kapanggih pêjah lami, sarèhning ingkang wasta biyang Cakil wau sampun pêjah, kalihan gènipun agagriya wontên dhusun ing Gênthan cêlak kimawon kalihan dhusun ing Pakis. Ingkang ngakên gadhah anak pun Cakil punika bojonipun biyang Cakil awasta pun Rêjagati, sarêng kapriksa aturipun inggih sayêktos ingkang wau gadhah anak jalêr awasta pun Cakil. Ananging ical botên kantênan purugipun awêtawis sawêg umur 13 taun. Kala sadèrèngipun brandhalan. Mênggah cirènipun anak ingkang ical awasta pun Cakil wau, mawi ceko tanganipun kalih pisan. Tilas paduwan palênthing.

Ingkang punika mênawi amarêngi karsanipun kangjêng tuwan residhèn. Mênggah tiyang ingkang ngakên dados bapakipun Cakil punika mugi kabêktaa kapanggihakên kalih pun Cakil ingkang wontên ing Salatiga, punapa dipun akên bapa punapa botên. Mênawi dipun akên inggih sayêktos anakipun. [ana...]

[...kipun.]

Ingkang punika kula sumăngga panggalihipun kangjêng tuwan residhèn.

Kasêrat ing dintên Saptu tanggal kaping 21, wulan Sapar ing taun Jimawal, ăngka 1765.